nederlandsch letterkundige, geb. 1848 te Eindhoven, trad 1868 in de orde der Jezuïeten, was o. m. eenige jaren leeraar in de humaniora aan het (voormalig) Collége St. Louis te Sittard en vertrok in 1890 naar Ned.-Indië, waar hij als pastoor werkzaam is.
Tot zijn voornaamste werken behooren de bundels gedichten: Vlindertjes (1881) en Vit eigen en vreemde gaarde (1884), De Profetieën van Amos’ zoon Isaïas in Eed. verzen vertolkt (Amst. 1888, 2de dr. 1889), Een winter in Davos (1888), Uit Nederland en Insulinde (letterk. causerieën, 2 bundels, Amst. 1892—93), Multatuli (ald. 1894).
