Giuseppe ferrari

betekenis & definitie

Ital. philosoof en geschiedvorscher, leerling en vriend van Romagnosi, geb. 1812 te Milaan, studeerde te Pavia, werd medewerker aan meerdere politieke bladen, en werd het eerst in ruimeren kring bekend door een uitgave der volledige werken van Vico (6 deelen, Milaan 1837), waaraan hij een werk over Vico toevoegde; in 1839 ging hij naar Frankrijk, waar hij een werk getiteld Vico et VItalië (Parijs 1839) in het licht gaf; in 1840 verkreeg hij een leerstoel in de letteren aan de hoogeschool te Rochefort, die hij echter wegens zijn socialistische neigingen in 1841 reeds weer verloor ; weinig later aanvaardde hij een professuur aan de hoogeschool te Straatsburg, waar hij reeds in 1842 op grond van kommunistisehe leeringen uit zijn ambt werd ontzet ; na de Februari-revolutie van 1848 herstelde Carnot hem in zijn ambt ; hij ging nog hetzelfde jaar naar de hoogeschool te Bourges over, waar hij weldra opnieuw werd afgezet ; in 1859 keerde hij naar Italië terug, waar hij hoogleeraar te Turijn en later te Milaan werd en als federalist zitting kreeg in het parlement. Hij overl. 1 Juli 1876 te Rome. Zijn voornaamste geschriften, deels in het italiaansch, deels in het fransch en latijn verschenen, zijn : De Verreur (1840), De religiosis Campane.Uae opinionibus (1840), Machiaael, juge des révolutions de notre temps (Parijs 1849), Les philosophes salariés (1849), La federazione repubblicana (Capolago 1851), La filosofia delta ricoluzione (Milaan 1851, 2de druk 1873), L’Italia dopo U colpo di stato (1852), Histoire des révolutions d’Italie, ou Guelfes et Gibelins (Parijs 1857—58), L’annexion des DeuxSiciles (1860), Histoire de la raison d'Etat (1860), La Chine et l’Europe, leur histoire et leurs traditions comparées (1867), Corso suyli scrittori politici italiani (1862—63), Storia délie ricoluzioni d’Italia (1872—73), Teoria dei periodi politici (1874). Hij sluit zich in zijn wijsgeerige opvattingen geheel bij Romagnosi en Vico aan, ontkent de existentie eener bovennatuurlijke gevoelswereld, en vertegenwoordigt een anti-metaphysisch realisme.