Oostenr. portretschilder, geb. te Weenen, 14 April 1803, overl. aldaar 15 Jan. 1887. Zijn eerste vorming genoot hij onder Ridl, en zette te Londen zijn studiën onder leiding van Lawrence en te Parijs onder toezicht van Vernet voort.
Naar Weenen teruggekeerd, schilderde hij als eersteling het portret zijns leermeesters Ridl, en voorts twee historische groepen: Dido von Aeneas verlassen en Moses in der Wüste, waarmede hij den eersten prijs der Weener academie verwierf. In 1831 ondernam hij een réis naar Italië; de vruchten dezer reis zijn o. a. Einruhender Fischerknabe (Belvedere, Weenen), en Bebekka mit dem Halsband, een beeltenis van Thorwaldsen, italiaansche studiekoppen enz. Na zijn terugkeer schilderde hij voor het slot Luxemburg de beeltenis van keizer Frans I. Hij geraakte bij de groote wereld te Weenen zeer gezocht; de hoofdtrekken van zijn stijl zijn: half idealistische, half sentimenteele motieven, doorschijnend bleek koloriet. Behalve de reeds genoemde werken schilderde hij de portretten van den schilder Kriehuber (1853), van den aartshertog Leopold als kruisridder, een van zich zelven, enz.
