bekend als aanvoerder der Boheemsche nationalisten, in 1818 te Semil geb., behoorde in 1848 tot de werkzaamste leden van het nationale comité en trad als afgevaardigde op den oostenrijkschen rijksdag als de woordvoerder der slawische partij op. Na de ontbinding van den rijksdag doorreisde hij vele landen van Europa voor zijn staathuishoudkundige studiën en schreef na zijn terugkomst in de boheemsche taal: Over immateriëele goederen en hun belangrijkheid voor de staathuishoudkunde (1850) en De nijverheid en de vermeerdering harer voortbrengselen in haren invloed op de iceh'aart en vrijheid van het volk (1860).
Ook gaf hij gedichten uit, van welke sommigen groote populariteit verkregen. In 1859 gaf hij met Kobor Sloivnik naueny, een boheemsche encyclopedie, uit. Opstellen, die hij in „Le Nord” plaatste, zagen onder den titel „Les Slaves d’Autriche” (1860) het licht. Na het verschijnen van het Octoberdiploma trad hij met zijn schoonvader Palacky openlijk aan het hoofd der nationale partij, als wier orgaan de „Narodni listy” werd opgericht. In 1879 kreeg hij een kamerzetel, trad toen op als hoofd der oud-tsjechische clubs en als een der leiders van de rechterzijde; 1891 door de jong-tsjechen 'op 'den achtergrond gedrongen, ^ 1896 lid van het Heerenhuis; overl. 1903.
