fransch generaal, geb. 1 Maart 1769 te Chartres, trad 1785 in het leger en nam als sergeant deel aan de bestorming der Bastille. Naar Chartres teruggekeerd, werd hij 1792 chef van een vrijwilliger-bataljon, waarmede hij aan de verdediging van Verdun deelnam; in April 1793 werd hij naar de Vendée gezonden, waar hij in oneenigheid geraakte met den afgevaardigde der Conventie Bourbotte, die hem in hechtenis liet nemen; hij werd evenwel in vrijheid gesteld vóór den slag van Saumur, waarin hij zich zoozeer onderscheidde, dat Bourbotte zijn benoeming tot brigade-generaal bewerkte.
Na de overwinning bij Au train, 18 Nov. 1793, werd hij in de plaats van Kleber voorloopig met het opperbevel over de beide legers van het westen belast; M. versloeg 12 Dec. 1793 de Vendeeërs bij Le Mans en veroverde de stad; de menschlijkheid, die hij bij deze gelegenheid toonde, werd door zijn benijders gebruikt om hem van verraad te beschuldigen en terug te roepen. Eerst in den veldtocht van 1794 kreeg hij het bevel over een divisie in het Ardenner-, vervolgens in het Maas- en Sambreleger; nadat hij 26 Juni bij Fleurus de overwinning beslist had, nam hij in den herfst Aken, Bonn en Koblenz in. In den veldtocht van 1795 voerde hij de achterhoede bij den terugtocht op den linker Rijnoever, 1796 commandeerde hij onder Moreau twee divisies en blokkeerde Mainz en Ehrenbreitstein, doch moest bij de achterwaartsche beweging van Jourdan eveneens terugtrekken; terwijl hij de achterhoede commandeerde, ontving hij 19 Sept, in het gevecht bij Höchstenbach een doodelijk schot; hij overleed 23 Sept. 1796 te Altenkirchen, waar voor hem, evenals te Chartres, een gedenkteeken is opgericht.
