(graaf) pair van Frankrijk, geb. 11 April 1755 te Clermont in Auvergne, begon, door den adel te Riom in 1789 in de statengeneraal gekozen, zijn politieke loopbaan als ijverig vertegenwoordiger der rechten van zijn stand. Na ontbinding der constitueerende nationale vergadering in 1791 vluchtte hij naar Coblentz, vandaar naar Londen, waar hij den „Courrier de Londres”, een der revolutie vijandig blad uitgaf.
In 1800 kreeg hij van de Bourbons de opdracht, met Bonaparte over een verzoening te onderhandelen, liet zich echter door dezen winnen en kreeg hierop een aanstelling bij het ministerie van buitenlandsche zaken; hij vergezelde meermalen Napoleon I als politiek correspondent op diens veldtochten, verliet evenwel 1812 zijn dienst en begaf zich naar Italië. Na de eerste restauratie keerde hij naar zijn vaderland terug en publiceerde toen het vroeger op last van Napoleon geschreven, doch door deze daarop af gekeurde werk De la monarchie française depuis son établissement jusqu9 à nos jours (3 dln., Parijs 1815; 4 dln., 1815), dat niets dan een lofrede op den feodalen toestand is. Onder de restauratie leefde hij vele jaren teruggetrokken en trad eerst 1826 met een Mémoire à consulter op, waarmede hij tegen de Jezuïeten ten velde trok en daardoor in ongenade viel bij Karel X. Met zijn vlugschrift De la crise présente et de celle qui se prépare (1829) trachtte hij zich verzoenend tusschen de partijen te stellen; maar reeds in .zijn Mémoires sur la Révolution française, le Consulat, VEmpire et la Restauration (2 dln., Parijs 1829) keerde hij tot zijn vroegere aristocratische ideeën terug, en na de oprichting der Juli-dynastie trad hij als haar kampioen op, waarvoor hij beloond werd met de waardigheid van pair. Sedert 1833 verbleef hij in Auvergne en alleen in 1835 verwekte hij in de kamer der pairs opzien als verdediger der slavernij; hij overleed 9 Dec. 1838.
