eng. schrijver, broeder van kardinaal N., geb. 27 Juni 1805 te Londen, studeerde te Oxford, werd in 1833 leeraar bij het Bristol-college, in 1840 hoogl. te Manchester en in 1846 aan de hoogeschool te Londen, waar hij tot 1863 den leerstoel der rom. letterkunde bekleedde. Hij overl. 4 Oct. 1897.
N. heeft zich vooral bekend gemaakt door zijn geschrift The soul, her sorrows and her aspirations (3de uitg. 1852). Later verscheen zijn Theism, or didactic religious utterances (1858). Als geschiedschrijver maakte hij zich een naam door zijn History of the Hebrew monarchy (3de uitg. 1865), en vooral door 1legal Home, an introduction to Roman history (1852), waarin hij tegen Niebuhr optrad. De staatkundige bewegingen van dien tijd gaven aanleiding tot zijn Appeal to the middle classes (1848) en Address on the foreign policy of England (1852). N. vertaalde voorts de Oden van Horatius (1853) en de Ilias (1856), en leverde belangrijke bijdragen tot de kennis van de taal der Berbers.
