(graaf) Italiaansch schrijver, geboren te Venetië, 11 Dec. 1712; hij studeerde te Rome en te Bologne, en gaf in 1737 te Parijs een werk in het licht, getiteld: Newtonianismo per le Dame (De Philosophie van Newton voor de Vrouw verstaanbaar gemaakt) dat de grondslag werd van zijn toekomstige reputatie. Tot 1739 woonde hij in Frankrijk.
Op zijn terugweg van een reis naar Rusland kwam hij in aanraking met den koning van Pruisen, Frederik II, die hem in 1710 ten hove noodigde, hem tot den rang van graaf verhief, en hem in 1747 opperkamerheer maakte. Algarotti werd evenzoo door Augustus III van Polen beschermd en begunstigd. Hij hield zijn verblijf beurtelings te Berlijn en te Dresden, totdat hq in 1754 naar Italië terugkeerde, waar hij 3 Mei 1764 te Pisa overleed; Frederik II deed aldaar een monument op het Campo Santo voor hem oprichten. Hij werd beschouwd als een kenner en juist beoordeelaar op het gebied van schilder- en bouwkunst; zijn vermaardheid berust op zijn Saggi sopra le Belle Arti. Als dichter verdient hij ternauwernood vermelding; zijn werken, in 17 deelen tusschen 1791 en 1794 te Venetië verschenen, verraden fijne beschaving; zijn brieven zijn meesterstukjes in de Italiaansche taal.
