rom. veldheer en staatsman, een geromaniseerde Vandaal, geb. waarschijnlijk 359 na Chr., bekleedde sedert 385 den hoogsten rang in het rom. leger; hij werd door keizer Theodosius den Gr. als gezant naar Perzië gezonden, huwde 388 met diens nicht en aangenomen dochter Serena en werd bij diens sterven (17 Jan. 395) belast met de zorg voor ’s keizers zonen. Sedert stond ,S. den keizer van het westromeinsche rijk, Honorius, als voogd, kroonveldheer en sedert 398 ook als schoonvader ter zijde.
Hij dwong den westgotisehen koning Alarik tot den terugtocht naar Illyrië; eveneens versloeg hij de Oost-Goten. Zijn latere verbinding' met Alarik, welke berekend was op- het herwinnen van Gallië, werd als verraad uitgelegd en er brak een oproer onder de rom. troepen uit; S. vluchtte naar Ravenna en zocht toevlucht in een kerk. Toen hij1 deze onder belofte van veiligheid verliet, werd hij' 23 Aug. 408 onthoofd.
