Flaccus

betekenis & definitie

C. Valerius, romeinsch episch dichter uit de Ie eeuw n. C., stamde af uit Patavium, leefde te Rome in zeer behoeftige omstandigheden (weshalve Martialis hem aanraadt om de meer voordeelige betrekking van zaakwaarnemer bij de hand te nemen) en stierf reeds vroeg, wellicht reeds voor 90, daar Quinctilanus met de woorden : multum in Valerio Flacco nuper amisimus zijn dood, die kort te voren had plaats gehad, betreurt. De bijnamen Setinus Balbus, die in handschriften voorkomen zijn onzeker en moeilijk te verklaren. Zijn episch gedicht Argonautica (in 8 boeken) heeft hij aan keizer Vespasianus opgedragen ; dit werk is niet alleen zeer bedorven, maar ook in het laatste boek onvolledig tot ons gekomen. Het valt niet te betw’ijfelen dat hij zich, wat de stof betreft, aan Appollonius gehouden heeft, doch hij heeft zijn gedicht op grooter schaal aangelegd. Hoofdzaak is bij hem de schilderachtige beschrijving der streken, die de Argonauten op hun tocht aandoen. Heeft hij in sommige opzichten door levendige schildering en duidelijke uiteenzetting der gebeurtenissen zijn voorganger overtroffen, in andere opzichten blijft hij verre achter hem, daar zijn stijl wordt ontsierd door gezwollen overdrijving, rhetorischen pronk, ongepaste beelden en onjuiste vergelijkingen. Daardoor zoowel als door een overdadige, lastige geleerdheid is hij moeilijk te verstaan. In taal en stijl zocht hij Virgilius na te volgen, doch in duidelijkheid en smaak staat hij ver beneden deze. Zijn stroefheid en duisterheid is oorzaak geweest, dat zijn werk minder de aandacht getrokken heeft. Eerst gedurende het eoncilium van Constanz ontdekte Poggio er een groot gedeelte van te St. Gallen.