apologist, geb. 230, overl. 325 te Trier, was leerling van Arnobius en onderwees zelf de rhetorica te Carthago en te Nicomedie. Tegen het einde der 3de eeuw omhelsde L. het christendom.
Hij werd door Constantijn den Groote aangesteld tot leermeester van diens oudsten zoon Crispus en om zijn fraaien stijl door den H. Hieronymus de Christen Cicero genoemd; schreef een aantal werken o. a. : Symposion (het gastmaal) toen hij nog heiden was, Institutiones divinae, De Opificio Dei, De Ira Dei, De mortibus persecutorum. De Opera van L. is het eerste werk dat in Italië van een datum (1465) voorzien, in druk is verschenen.
