oostenrijksch tooneeldichter, geb. 1 Juni 1790 te Weenen, kwam in 1817 aan het Leopoldstädter Theater, en werd weldra de ziel van het weener volkstooneel; sedert 1823 trad hij ook als volksdichter op. In een aanval van zwaarmoedigheid trachtte hij zich met een zakpistool te dooden, en overleed acht dagen later, 5 Sept. 1836.
Van zijn stukken, waarmede hij de populaire dramatische dichtsoort weer tot waardeering bracht, dienen genoemd: Der Barometermacher auf der Zauberinsel (1823), Der Bauer als Millionär (1826), Die gefesselte Bhantasie (1828), en zijn laatste en beste werk Der Verschwender (1833). Zijn verzamelde werken zijn uitgegeven door Glossy en Sauer (3 dln., 2de uitg. 1891). Sedert 1890 bestaat te Weenen een Raimund-Theaterverein, die ald. 1893 een Raimund-Theater oprichtte.
