duitsch oriëntalist, geb. 17 Mei 1813 te Rusbendt in Schaumburg-Lippe, werd 1811 privaatdocent, in 1848 hoogl. in de semietische talen en literaturen te Tübingen, en overl. 2 Maart 1866 aldaar. jZijn hoofdwerken, aan de navorsching van het hebreeuwsch en het phenicisch gewijd, zijn: Mehr. Wurzelwörterhuch (1845); Die Form der hehr.
Poesie (1883); Geschichte der poetischen Fationallitteralur der Hebräer (1856); Erklärung phönikischer Sprachdenkmäler (1860) en commentaren op Joël, Jesaja en het Hooglied. Buitendien publiceerde hij: Deutsche Sagen, Sitten und Gebräuche aus Schwaben (1852), Deutsche Volksmärchen aus Schwaben (3de dr. 1864) enz. Ook gaf hij onder den naam E. Minneburg een verzameling eigen Gedichte (1852) uit en leverde verschillende vertalingen uit het Sanskriet, o. a.: Indisches Liederbuch (1854) en Sakuntala (1854; metrisch 1867X
