Erckmann-chatrian

betekenis & definitie

Kollektiefnaam der fransche romanschrijvers Emile Erckmann en Alexandre Chatrian. Erckmann, geb. 30 Mei 1822 te Pfalzburg, bezocht het college aldaar, en begaf zich daarna naar Parijs, om hier in de rechten te studeeren. Chatrian, geb. 18 Dec. 1836 in het gehucht Soldatenthal bij Pfalzburg, bezocht eveneens het college in genoemde stad, was eenigen tijd in een belgische glasblazerij werkzaam, en werd daarop leeraar aan het college te Pfalzburg, waar hij in kennis kwam met Erckmann; van dezen tijd dateert hun letterkundige samenwerking. Reeds dadelijk wisten zij een zoo groote eenheid in stijl en compositie te verkrijgen, dat men langen tijd onder den dubbelen naam slechts een enkelen schrijver veronderstelde. Tezamen schreven zij een groot aantal romans en novellen, die voor het meerendeel in het tijdperk van Napoléon spelen en vooral wegens de schilderingen van de zeden en gebruiken van het geboorteland der schrijvers belangrijk zijn. Hun eerste succes hadden zij met hun eerste uitvoeriger werk: ruimtre docteur MatIFus (1859). Erckmaun overl., nadat het tusschen hen beiden tot een breuk was gekomen, 5 Sopt. 181)0 te Villemomble, Chatrian overl. 14 Maart 1899 te Lunéville. Hun voorn. romans, die voor het meerendeel in andere talen, ook in het nederl. werden overgebracht, zijn: Coules fantastiques (Parijs 1860), Contes de ta montagne (18601, Maître Daniel Hoek (1861), Contes des bords du Rhin, L'incasion oit le fou Yégof (1862), Le joueur de. clarinette (1863), Lu furerne du jambon de Mayence, Les amoureux de Catherine, Madame Thérèse (1863), Ifami Fritz, Histoire d'un conscrit de lHl.'l (1864), Waterloo (vervolg v/h vorige), Histoire d'un homme du peuple (1865), La maison, forestière, La guerre (1866), Le blocus, épisode de la fin de l'Empire (nederl. „De blokkade van Pfalzburg,” 1870), Histoire d'un paysan (4 dln., 1868—70), Histoire d'un sous-maître (1871), Les deux frères (1K78), fjt‘brigadier Frédéric (18741, Maître Gaspard Fix (1876), Contes vosyieus (1877), Le banni (1882). Ook traden beiden met goed gevolg als dramatici op : Le juif polonais (1869), L'ami Fritz (1877), en Les Rautzau (1882). Beide laatste stukken werden door Mascagni tot operateksten bewerkt.