Emil hirt

betekenis & definitie

duitsch archeoloog en .kunsthistorikus, geb. 27 Jan. 1759 in het dorp Behla in Baden, werd hoogleeraar te Berlijn, bereisde herhaaldelijk Italië en Noord- en Zuid-Nederland, en overl. 29 Juni 1837; hoofdwerken: Die Baukunst nach den Grundsätzen der Alten (Berl. 1809), Geschichte der Baukunst bei den Alten (3 dln., ald. 1820—27), Geschichte der bildenden Künste bei den Alten (ald. _ 1833).