Edward (wales)

betekenis & definitie

prins van Wales, naar zijn wapenrusting de „zwarte prins” geheeten, oudste zoon van Edward III van Engeland, werd 15 Juni 1330 geboren, nam reeds als knaap aan de oorlogen zijns vaders deel, vocht in 134G bij Crécy mee, en kreeg in 1355 als stadhouder van Aquitanië het bevel over een leger, hield hiermede eerst in Zuid-Frankrijk op vreeselijke wijze huis, en behaalde in 1356 bij Maupertuis een groote overwinning op een franseh leger: in 1362 tot vorst van Aquitanië en Gascogne gemaakt, verbleef hij met zijn schitterende hofhouding beurtelings te Bordeaux en te Angoulême; in 1367 greep hij beslissend in in den kamp om den troon van Castilic; door dezen krijgstocht in schulden geraakt, en gedwongen zich op elke wijze gelden te verschaffen, verwekte hij in zijn landen een algemeene ontevredenheid, waarvan Karel V van Frankrijk gebruik maakte om hem wegens de tegen hem ingebrachte klachten en beschuldigingen voor een rechtbank te dagen; dit leidde in 1369 tot een nieuwen oorlog, de Franschen drongen overwinnend zijn gebied binnen, voor Limoges gekomen opende dit vrijelijk zijn poorten; E., die in Spanje een ongeneeslijke ziekte had opgedaan, slaagde er in de stad te heroveren, waarna hij op de inwoners een vreeselijke wraakoefening hield; in 1371 ging hij echter als overwonnene naar Engeland terug, en stierf 8 Juni 1376 te Westminster. Zijn zoon Richard was onder den naarn Richard II koning van Engeland. Zie G. P. R. James, history of the life of Fdirard the Pluck Prince (Lond. 1822), en Moisant, Le prince noir en Aquitaine (Parijs 1895).