Gepubliceerd op 23-02-2021

Edouard rené lefebvre de laboulaye

betekenis & definitie

fransch rechtsgeleerde, staatsman en publicist, geb. te Parijs 1811, ald. overl. 1883, richtte in 1855 de Revue historique de droit op, zetelde geruimen tijd in de kamer, aan de linkerzijde, en werd in 1880 senator voor het leven. L. schreef veel, o.a.: Contes bleus (1638), Nouveaux contes bleus (1866), Channing et sa doctrine (1870), La Liberté religieuse (1875).

Buiten zijn vaderland is hij het meest bekend door: Paris en Amérique en Le prince caniche.

< >