Ecclesia

betekenis & definitie

gr., oorspronkelijk de volksvergadering der vrije burgers in de oud-grieksche vrijstaten; op het voorbeeld der grieksche overzetting van het oude testament, die met het woord E. het hebreeuwsche volk als kerkelijk geheel aangeeft, bezigden de schrijvers van het nieuwe testament het woord E. voor de afzonderlijke gemeenten in de verschillende plaatsen, alsook voor de christelijke kerk in het algemeen. Sinds bleef het woord in gebruik voor de goddelijk georganiseerde kerk met Christus tot hoofd (als zoodanig het eerst gebruikt in de brieven van Paulus aan de Colossensen en de Ephezers). De kerk van Chr. bestaat uit 3 deelen : de strijdende kerk op aarde, de lijdende kerk in’t vagevuur en de zegepralende kerk in den Hemel. Het verband, dat er bestaat tusschen de leden van deze 3 verschillende deelen, 'Notât Gemeenschap der Heiligen genoemd ; E. Catholica apostolica romana: apostol. roomschkatholieke kerk; ecclesiasticus: zooveel als geestelijke ; in de Vulgata titel van het boek Jezus Sirach; ecclesiastiek: zie Theologie.