Decentralisatie

betekenis & definitie

Een richting in de politiek en de wetgeving, die de tegenstelling van centralisatie (zie aldaar) vormt; in het algemeen wordt onder dezen term verstaan een geheel van maatregelen om het beheer over een land, provincie, vereeniging enz. minder aan het hoofdregeeringslichaam over te laten, maar daaraan ook de lagere organen en de niet-ambtelijke elementen (burgers of leden) een min of meer zelfstandig aandeel te geven, meestal met veranderingen in de bevoegdheden, bij den toestand van centralisatie aan de autoriteiten verleend.