1) uit Lydië, peripatetisch wijsgeer, kwam in 155 v. Chr. met Carneades en Diogenes in het beroemde atheensche gezantschap, te Rome waar hij zich met ijver en grooten bijval aan de redekunst wijdde en in hoogen ouderdom stierf. Cicero maakt bij de behandeling der vraag over het hoogste goed zeer veel van zijne beschouwingen gebruik; al zijne schriften zijn verloren gegaan
2) Veldheer van ’t achaeïsch verbond, die tot den laatsten beslissenden kamp tegen Rome aanleiding gaf. In 147 v. Chr. door Metellus verslagen bij Scarphaea in Locris kwam hij na den slag niet weer te voorschijn.
