Claudius civilis

betekenis & definitie

(of Julius) Germaansch aanvoerder der Batavieren in den oorlog tegen de Romeinen in 69—70 n. Chr., van vorstelijke afkomst uit het sinds het jaar 13 met de Romeinen verbonden volk der Batavieren en onder Nero bevelhebber in romeinschen dienst, werd, door de terdoodbrenging zijns broeders op bevel van den te Keulen kommandeerenden neder-germaanschen legaat Fontejus Capito (67 n. Chr.) en door zelf ondervonden onbillijkheden dermate tegen de Romeinen verbitterd, dat hij het plan opvatte de romeinsche macht aan den Rijn te vernietigen. Toen tengevolge van den aanvang 69 uitgebroken strijd om den troon de Rijnlanden bijna geheel van romeinsche troepen werden ontbloot, gelukte het C. de Batavieren, Friezen en Kaninefaten tegen Rome in de wapens te brengen; hij versloeg de Romeinen aan den Rijn, kort daarop ook het leger van Mummius Lupercus, en belegerde vervolgens de vesting Castra vetera, terwijl zijn leger bij den dag aangroeide, vooral door uit het romeinsche leger gedeserteerde landslieden der opgestanen: nadat de strijd om den troon beëindigd was en Vespasianus keizer was geworden, zond deze dadelijk een leger om Castra vetera te ontzetten; dit leger kreeg echter weldra met gebrek te kampen en sloeg aan het muiten; ter zelfder tijd kwam ook Gallië in opstand en vielen geheele legioenen af; C. slaagde er ten laatste in Castra vetera in te nemen; weldra echter brak er verdeeldheid uit onder de bondgenooten, waarop eerst de Galliërs door Julius Tutor, daarna de Batavieren enz. door Cerealis werden verslagen; hoewel nog sterk genoeg om den strijd voort te zetten, schijnt een vredelievende gezindheid bij de Batavieren de overhand te hebben gekregen; uit het bekende mondgesprek tusschen Cerealis en C. volgde een vredesverdrag, door hetwelk het oude bondgenootschap tusschen Rome en de Batavieren hersteld werd.