koning van Denemarken en Noorwegen (1670—99), hertog van SleeswijkHolstein, geb. 15 April 1646, zoon van Frederik III, was de eerste deensche koning krachtens erfopvolging; hij voerde in bondgenootschap met Brandenburg oorlog met Zweden (1675—79) om de in 1645 aan dit land verlorenprovinciën te herwinnen, moest echter, trots belangrijke overwinningen, vooral ter zee (zie Niels Juel) bij den vrede van Lund en FontaineWeau (1679) al het heroverde aan Zweden teruggeven; onder zijn regeering werden de west-indische koloniën St. Thomas en St.
Jan verworven, en werden allerlei hervormingen ingevoerd (stelsel van maten en gewichten, nieuwe wetten, enz.): na den val van zijn bekwamen minister Griffenfeldt (Schumacher, zie deze), was C. minder gelukkig in zijn regeering. Hij overl. 28 Aug, 1699. Op de Koning-Nieuwmarkt staat zijn uit lood gegoten ruiterstandbeeld (van' L’Amoureux). In 1667 huwde hij met Charlotte Amalie (goh. 1650, overl. 1714), dochter van landgraaf Wilhelm VI van Hessen-Cassel.
