een inrichting tot het geven van optische nachtsignalen, het eerst in 1868 door de Engelschen in den oorlog tegen Abyssinië gebruikt. Zij bestaat uit een spirituslamp in wier vlam door een blaasbalg een luchtstroom gedreven wordt, die kort voor het komen in de vlam door poedervormige brandbare stoffen strijkt.
Dientengevolge geraken deze stoffen in de vlam en geven haar een buitengewoon sterk licht. Al naar den afstand waarop de signalen dienst moeten doen, worden verschillende stoffen gebruikt; voor korte afstanden en bij helderen hemel is fijn houtskool voldoende; voor afstanden van 4—8 km. wordt poedervormig hars gebruikt; voor nog grootere afstanden bij de hars nog magnesiumpoeder.
