Gepubliceerd op 23-02-2021

Charles le brun

betekenis & definitie

ook Lebrun fransch schilder, geb. te Parijs 1619, overl. ald. 1690, leerling van Simon Vouet, vervaardigde in 1647 voor het gilde der goudsmeden te Parijs een Marteling van den H. Andréas, die in de Notre Dame werd geplaatst.

In 1649 werd hij met Le Sueur belast met het versieren van het huis van den president Lambert, waarvoor hij de Werken van Hercules schilderde. Colbert benoemde hem tot directeur der Gobelinsfabriek en koning Lodewijk XIV belastte hem met het schilderen van onderwerpen uit de geschiedenis van Alexander den Groote. Zoo ontstonden zijn bekende schilderijen: Het huis van Darius, De overtocht van den Granicus, De slag van Arabela, Alexander en Porus en de Intocht van Alexander in Babylon. Daarna werkte L. jaren lang aan het versieren van het Louvre, het paleis te Versailles, het koninklijk slot te Marly en het kasteel van Sceaux, dat aan Colbert toebehoorde. Na diens dood echter verloor L. aan invloed, Louvois was hem niet genegen en trachtte Mignaud tegen hem over te stellen. Dit smartte L. zoozeer, dat hij zijn bezoeken aan het hof staakte, ja ten slotte begon te kwijnen en van hartzeer overleed. Behalve bovengenoemde werken vervaardigde L. nog verschillende andere, waarvan de meest vermaarde zijn: Pandora, De Hemelvaart, De teekeningen voor het grafmonument van kardinaal Richelieu en die voor het praalgraf van Colbert.

< >