fr. staatsman, geb. te Grenoble in 1777, nam in 1798 bij het wapen der genie aan de veldtochten in Italië deel en richtte in 1802 met zijn broeder Scipion een bankiershuis te Parijs op, dat vooral na de restauratie een eersten rang in de financiëele wereld innam. Ten gevolge eener brochure, waarin hij het financiëel beheer der ministers in 1817 scherp beoordeelde, werd P. tot lid van de kamer der afgevaardigden verkozen.
Als streng constitutioneel bestreed hij met groot redenaarstalent de reactie en het bestuur van Villèle. Tijdens de Juli-omwenteling van 1830 nam hij eerst een weifelende houding aan, werd door de 3 Aug. samengestelde kamer tot voorzitter gekozen, en werd 13 Maart 1831 minister-president met de portefeuille van binnenlandsche zaken. Het was toen zijn streven om het juiste midden (juste milieu) te houden tusschen de republikeinen en de reactionnairen. Te Lyon moest hij de eerste, in de Vendée de laatste onderdrukken. Overspanning veroorzaakte vlagen van waanzinnigheid, waarin hij klaagde over het verlies zijner populariteit. Hij overleed 16 Mei 1832.Zijn broeder, Antoine Scipion P., in 1776 geb. en in 1821 overl., verwierf zich als industrieel grooten naam, daar hij onder de oprichters behoorde van de bank van Frankrijk, van de eerste fransche verzekering-maatschappij, van de spaarkas te Parijs enz.
