Onderfamilie van de fam. der Makreelachtige visschen, Scomberoidei, bevattende de geslachten Caranx, Vomer, Blepharis, Gallichthys, Hynnis, Megalaspis en Selar, allen gekenmerkt door geheele of gedeeltelijke bekleeding der zijdestreep met kielvormige plaatjes of stekels; de meeste soorten hebben bolvormige tandjes aan de keelbeenderen. De typische soort onder de Caranginen is Caranx trachurus, de hors of marsbanker, die in de Middell. zee en langs de geheele kust van westelijk Europa leeft en inlichaamsgedaante de eigenlijke makreeien nadert, verwante soorten bewonen de kusten van Afrika, Amerika, Australië en de Indische zee, zoodat het geslacht Caranx onder de visschen een der meest verspreide is.
De overige genoemde geslachten, welke zich van Caranx hoofdzakelijk onderscheiden door een kort, hoog, saamgedrukt lichaam, behooren meer uitsluitend in de tropische zeeën thuis. Reeds in de krijtperiode en later in het tertiaire tijdvak leefden eenige visschen die deels tot het nog levende geslacht Vomer kunnen worden gebracht, deels als eigen geslachten, Amphistium, Isurus, enz moeten worden beschouwd.
