Camille flammarion

betekenis & definitie

Fransch sterrenkundige, geb. 26 Febr. 1842, te Montigny-ieRoi, bezocht eenigen tijd het Observatorium te Parijs, was 1862—66 verbonden aan het Bureau des longitudes, en werd daarop mederedacteur en medewerker van verschillende wetenschappelijke en vakbladen ; door zijn uitermate vruchtbare literarische werkzaamheid wekte hij in ruimeren C. Flammakion. kring bel angs te Hing voor de astronomische wetenschappen ; sinds 1882 is hij directeur eener door particulieren opgerichte en onderhouden sterrenwacht te Juvisy bij Parijs. Van zijn werken, waarvan vele ook buiten Frankrijk opgang maakten, moeten vermeld : La pluralité des mondes habités (Par. 1862; 34ste druk 1890), Les mondes imaginaires et les mondes réels (1865: 20ste druk 1887), Les merveilles célestes (1866), Dieu dans la nature (1867 ; 21ste druk 1888), Contemplations scientifiques (Par. 1870 en 1887), Voyages en ballon (1870; 20ste druk 1889), Etudes et lectures sur l’astronomie (9 dln., 1867—80), L’Atmosphère (1872), Histoire du ciel (1873), Les terres du ciel (1877), Catalogue des étoiles doubles et multiples en mouvement (1878), Astronomie populaire {1880), Le monde avant la création de l’homme (naar Zimmerman, 1886), Grande carte céleste (1886), TJranie (2de druk 1891), La planète Mars et ses conditions d'habitabilité (Par. 1892), La fin du monde (1894) ; F. redigeert het astronomische maandblad L’Astronomie en benevens Annuaire astronomique et métérologique. In 1862 deed hij een reeks van opstijgingen per ballon, teneinde de richting der luchtstroomen en den hygrometrischen toestand der lucht te bestudeeren.