Boycot

betekenis & definitie

Een uitdrukking die in 1880 tijdens de agitatie der Landliga in Ierland ontstond; kapitein James Boycott (overl. Juni 1897 te Flexton in Suffolk), beheerder der goederen van Graaf Erné, in het westen van Ierland, in een streek die omstreeks 1880 het middelpunt eener levendige agitatie was, weigerde beslist zich bij de Landliga aan te sluiten, of hare bepalingen ten opzichte van niet-betaling van pacht na te leven; bij wijze van straf voor dezen tegenstand werd hij stelselmatig van alle verkeer met de omgeving uitgesloten, niemand mocht of wilde omgang met hem hebben, met hem handel drijven, bij hem dienen of arbeiden; hoewel Boycott niet toegaf en eenigen tijd zijn goederen onder bescherming van politie en militairen met vreemde krachten liet bearbeiden, vond hij het niettemin weldra geraden zijn goederen te verlaten; dezelfde uitsluiting werd vervolgens op allen die zich tegen de Landliga verzetten toegepast en werd, naar den man tegen wien zij het eerst was aangewend, boycot geheeten, welke uitdrukking weldra door ongeveer alle europeesche talen werd overgenomen, ook voor het zich vereenigen tot uitsluiting van een persoon of zaak, die van het publiek moet bestaan, neringdoenden, fabrikanten enz., die door het een of ander ontevredenheid heeft verwekt.