(de schitterende, de prachtige). Naam van een aantal bekende vrouwen:
B. de Heilige, gedenkdag 4 Juli; zij was de dochter van Charibert van Parijs, koning der Franken; zij bracht omstreeks 560 haar gemaal, koning Ethelbert van Kent, ertoe het christendom te omhelzen en bevorderde daardoor de verbreiding hiervan onder de Angelsaksen.
B. of Bertrada, dochter van graaf Charibert va Laon, gemalin van Pepijn den Korte, en moeder van Karel den Groote; in de karolingische sagen wordt zij vereenzelvigd met de oud-germaansche godheid Bertha of Berchta, en wordt zij veelal genoemd B. met den grooten voet (B. au grand pied), een bijnaam, dien haar naar men zegt gegeven werd omdat haar eene voet grooter was dan de andere: zij beijverde zich haar geheele leven om den vrede tusschen hare zonen te bewaren, en overleed in 783. De meeste werken die betrekking hebben op het tijdvak van Charlemagne bevatten biografische bijzonderheden over haar; haar dichterlijk legendarische geschiedenis behandelen Simrock in Bertha die Spinnerin (Frankf., 1853; ook opgenomen in Handbuch der deutschen Mythologie, 6e druk, Bonn 1887), en W. Müller in Mythologie der deutschen Heldensage (Heilbronn, 1886).
B.; in de karolingische sage een zuster van Karel den Groote, en de moeder van Roland
B, dochter van Karel den Groote en diens tweede gemalin, Hildegarde (zie Angilbert); zij had twee zoons, den geschiedschrijver Nithardt, en Harnid; zij wordt nog in een geschrift van het jaar 822 als in leven vermeld.
B., markiezin van Toscane, overl. te Lucca, 925; zij was een dochter van koning Lotharius II van Lotharingen; zij huwde eerst met Thibaud, graaf van Arles, later met Adalbert, markies van Toscane: de geschiedschrijver Luitprand, een tijdgenoot, geeft eenige bijzonderheden omtrent haar leven en haar hof, in het eerste deel van zijn Monumenta Germaniae (historica).
B., dochter van hertog Burkhard van Zwaben, gemalin van Rudolf II, koning van HoogBourgondië; na Rudolf’s dood (937), voerde zij het regentschap voor haar minderjarigen zoon Koenraad, en huwde later met koning Hugo van Italië; haar dochter, Adelheid, trad in het huwelijk met Hugo’s zoon, Lotharius (zie Adelheid de Heilige); Bertha's huwelijk gaf Otto I aanleiding zich in Bourgondië als voogd van Bertha’s zoon, Koenraad te doen gelden en later als bevrijder van Italië op te treden, waarna hij met Adelheid huwde (951).
B. van Bourgogne, dochter van Conrad le Paciflque, koning van Bourgogne en Mathilde de France; zij werd geb. omstr. 962, huwde eerst met Eudes graaf van Chartres, wien zij vier zoons en een dochter schonk, vervolgens met Robert, koning van Frankrijk, tegen welk huwelijk de kerk zich verzette omdat zij Robert in den 4ll*,n graad in den bloede bestond en omdat Robert een harer kinderen ten doop had gehouden; het huwelijk werd daarop ontbonden; in 1011 vergezelde zij Robert naar Rome om van den paus vernietiging van Roberts tweede Huwelijk, met Gonstance, dochter van den graaf van Toulouse, te verkrijgen, en tevens toestemming om hun huwelijk te hernieuwen; de paus wees zoowel het eene als het andere van de hand.
B. van Holland, dochter van graaf Floris 1 en Geertruda van Saksen; zij huwde in 1070 met koning Philippe I van Frankrijk, wien zij twee zoons schonk, waarvan de oudste, Lodewijk de Dikke, zijn vader opvolgde; B. werd in 1092 verstooten en stierf in 1094 te Montreul-sur-mer.
