Gepubliceerd op 23-02-2021

Bernard de montfaucon

betekenis & definitie

gelatiniseerd Montefalco of Montefalconius, fransch oudheidkundige, geb. 13 Jan. 1655 op het slot Soulage in Languedoc, wijdde zich aanvankelijk aan den krijgsdienst, trad 1676 in de orde der Benedictijnen, doorreisde 1698—1700 voor oudheidkundige onderzoekingen Italië en trok zich 1701 in het klooster St. Germain te Parijs terug, waar hij 21 Dec. 1741 overleed.

Van zijn, door verbazingwekkende vlijt en nauwgezette geleerdheid uitmuntende werken dienen genoemd: Diarium italicum (Parijs 1702); Palaeographia graeca (ald. 1708); Bibliotheca Coisliniana (ald. 1715); L’antiquité expliquée et représentéc en figures (15 dln., ald. 1719—24); Les monuments de la monarchie française (fransch en lat., 5 dln., ald. 1729—33) ; Vervolgens zijn uitgaven van Athanasius (3 dln., ald,. 1693), de Hexapla (zie ald.) van Origenes (2 dln., ald. 1713), van Johannes Chrysostomus (13 dln., ald. 1718—34; nieuwe uitg., 1830—40); eindelijk de Collectio nova patrum et scriptorum graecorum (2 dln., ald. 1706) en de Bibliotheca bïbliothecarum manuscriptornm nova (2 dln., ald. 1739). Vergel. E. de Broglie, Bernard de M. et les Bernardins (Parijs 1891).

< >