(Bermudas, ook wel Somers-eilanden geheeten). Een in 1609 door Engeland in bezit genomen eilandengroep in den Atlantischen Oceaan, bestaande uit een 360-tal kleine eilanden, klippen en riffen, te zamen 50 km2 groot; zij vormen een zelfstandig britsch gouvernement der Amerik. bezittingen.
De groep ligt 1050 km. o.z.o. van kaap Hatteras (Noord-Carolina), onder 32° 20' N.B. en 64° 40' W.L. van Gr. Slechts de 19 grootste eilanden zijn bewoond; de vier grootste zijn Bermuda, Ireland, Saint-George’s en Somerset. De groep werd in 1515 door de Spanjaarden onder Juan Bermudez ontdekt. Het gouvernement der B. wordt bestuurd door een gouverneur, bijgestaan door een raad van 6 leden, waarvan twee bij royal warrant worden aangesteld; de wetgevende macht bestaat uit een „legislative council” van 9 leden, waarvan 6 door den koning van Engeland aangesteld worden, en een assembly of kamer van afgevaardigden, gekozen door bezitters van een vrijen eigendom van niet minder dan 60 pond sterling waarde. De groep bevat een versterkt havenstation; zij is een geliefkoosde winterverblijfplaats der gegoede amerikanen. Het klimaat is gelijkmatig en gematigd.
De hoofdplaats is Hamilton (8000 inw.). De groep telt in het geheel 16000 inw. De flora is die van de naburige Atlantische kust van Amerika; de fauna is arm.
