spaansch schilder, in 1618 te Sevilla geb., ontving zijn eerste onderwijs van zijn oom Juan del Castillo, een bambocciaden-schilder, ging daarop naar Madrid, waar hij zich naar de werken der eerste meesters vormde, en vestigde, in 1645 naar Sevilla teruggekeerd, zijn roem door twee groote schilderstukken, voor de kerk Sta.Maria la Blanca. Sedert dien tijd werd hij met bestellingen voor kerken, kloosters en aanzienlijken overladen.
Hij stierf te Sevilla in 1682. Tot M.’s beroemdste werken behooren: de h. Leander en Isidorus, levensgroot in bisschoppelijk gewaad, in de sacristie der hoofdkerk te Sevilla, het Visioen van den h. Antonius van Padua in dezelfde kerk en vooral de acht groote schilderijen in de kerk van het hospitaal De la Cacidad. De zes grootste daarvan stellen onderwerpen uit den Bijbel voor, betrekking hebbende op de barmhartigheid, de twee kleineren: den h. Johannes de Dios en de h.
Elizabeth. In deze werken vertoont zich een grondige kennis der anatomie, een meesterlijke verdeeling van licht en bruin, een buitengewone gave van compositie en uitdrukking der figuren en bovenal, wat M.’s eigenaardige grootheid uitmaakt, een heerlijk koloriet. Na de voltooiing dier schilderijen, vervaardigde M. eenige werken voor de kerk de Los Venerables, waaronder uitmunt: de Ontvangenis van Maria, eene overschoone voorstelling. Omstreeks dezen tijd schilderde M. ook nog 19 voorstellingen voor het altaar en het klooster der Capucijnen enz. Bermudez geeft een volledige opgave van M.’s werken, die op het einde der 18de eeuw zich nog in Spanje bevonden.
