ital. rechtsgeleerde, geb. 24 Juni 1840 te Chieti, nam 1860 deel aan Garibaldi’s tocht naar Sicilië, werkte eenigen tijd aan verschillende ministeries, daarop als hoogleeraar te Modena, Napels en Rome; sinds 1883 lid van den Senaat; is mede-oprichter van het Institut de droit international te Gent; hoofdwerken: Dell’ abolizione deïla pena di morte (Turijn 1865), Storia degli studi del diritto internazionale in Italia (Modena 1870), La rinunzia alla successione nel diritto internazionale (1896), Trattato di diritto costituzionale (dl. 1 Rome 1897).
Zijn echtgenoote, Grazia P.-Mancini, dichteres, dochter van Laura Mancini (zie ald.), geb. 1843 te Napels, 1868 met P. gehuwd, schreef een aantal romans (La casa nasconde ma non ruba, Valentina, Lidia, Constanza), gedichten: Poesie (1879 en 1888), Commedie d’ infanzia (1881) enz.
