Benaming waarmede de oude wijsgeeren de algemeene beweging der natuur en de werking der krachten die er de regelmaat in onderhouden, aanduidden. In theologischen zin: herstelling van alle dingen, terugkeer tot de oorspronkelijke volmaaktheid.
Het aan het Boek van de Handelingen der Apostelen, Hoofdstuk 3 vers 21, ontleende woord A. gaf in den aanvang der 18e eeuw het aanzijn aan de secte van Jan Willem Petersen, die de leer verkondigde, dat na een zekeren tijd alle dingen zouden terugkeeren tot den staat waarin zij verkeerden voor de zonde in de wereld kwam, en dat alle verloren zielen, zelfs satan en de gevallen engelen, alsdan vergeving van zonde erlangen en de eeuwige zaligheid ingaan zouden. De grondgedachte dezer leer is het eerst ontwikkeld door Origenes en berust in hoofd-, zaak op diens uitlegging van 1 Cor. 15:22 en Rom. 5:18 en 11:32. Zijne leer is reeds op het Concilie van Constantinopel in 543 veroordeeld.
