Aphasie

betekenis & definitie

In het algemeen; sprakeloosheid. Eigenlijk: Onvermogen om de gedachten in woorden te brengen, om voor een of andere voorstelling het juiste woord te vinden, of om de woorden behoorlijk tot verstaanbare volzinnen te ordenen, alles veroorzaakt door eene aandoening der hersenen, waardoor de gedachten zich verwarren; de aphasie is zelden volkomen, doch dikwijls vergezeld van agraphie, (zie aldaar) die ook alleen kan optreden.'