Antoine eugène de genoude

betekenis & definitie

Fransch schrijver, geb. 1792 in Dauphiné, overl. 1849 te Hyères, was een aanhanger der Bourbons. Om zijn ijver voor het koningschap en de kerk werd hij door Bodewijk XVIII in den adelstand verheven. Opgeleid voor den geestelijken stand, verliet hij dezen en werd redacteur van het tijdschrift „1’Etoile”, dat in 1827 in „Gazette de France” herdoopt werd. Hierin schreef hij tot 1848 zulke heftige artikelen tegen de Juli-regeering, dat zijn blad in 20 jaren tijds in meer dan 60 drukpersprocessen gewikkeld werd. Later met de geestelijkheid in twist geraakt, werd de „Gazette de France“ in Rome verboden, waarna G. ’t democratisch blad „La Nation“ uitgaf, dat echter slechts een kort bestaan had. In 1844 werd hij door Toulouse in de Kamer v. Afgevaardigden gekozen, waar hij in de stormachtige vergadering van 24 Febr. 1848 tevergeefs aandrong op de handhaving van het beginsel der legitimiteit. Behalve een groote menigte vlugschriften gaf G. een vertaling in ’t licht van Thomas a Kempis, De imitatione Christi; verder schreef hij: La raison du Christianisme (12 dln.), Les pères de PEglise des trois premiers sièeles, La vie de Jesus-Christ et des apt)tres, Histoire de France (16 dln.), ’n vertaling van den Bijbel enz.