(graaf), oudste zoon van den vorige, was een der voornaamste edelen, die bij Philips II in hooge achting stond. Naderhand verflauwde zijn ijver voor Philips en verklaarde hij zich met kracht tegen de inquisitie en spaansche overheersching.
Ofschoon hij, zoo ver men weet, het verbond der edelen niet onderteekende, hielden deze toch hun vergadering op zijn kasteel. Later werd hij ’s prinsen stedehouder te Antwerpen, stond dezen met lijfsgevaar bij in het stillen der beroerte in 1567; weigerde den nieuwen eed en ontweek wijselijk den storm, die opkwam bij Alba’s komst. Hij werd verbannen met verbeurdverklaring zijner goederen, en voegde zich openlijk aan de zijde van Oranje. Bij den ongelukkigen veldtocht van den prins in 1568 kreeg hij in een der schermutselingen tegen de Spanjaarden een doodelijke wonde.
