Spartaansch generaal, geschilderd als sluw en geslepen van inborst; hij werd door zijne vaderstad in 393 v. C. naar Perzië gezonden, om den koning der Perzen te zoeken te bewegen, geen hulp meer te verleenen aan de Atheners in den oorlog tegen Sparta.
Sparta was tot hiertoe in dezen oorlog niet zeer gelukkig geweest, en had noch te land, noch ter zee belangrijke voordeelen behaald. De Atheners en hunne bondgenooten zonden insgelijks gezanten naar Perzië. De koning der Perzen, Artaxerxes II Mnemon, wees echter aanvankelijk de voorstellen v;m Antalcidas van de hand, tot dat de Atheners hem beieedigden, door Evagoras van Cyprus te ondersteunen. Nu gelukte het Antalcidas, zijne voorslagen bij den perzischen koning ingang te doen vinden, en deze beloofde den Spartanen hulp, indien Athene en hare bondgenooten de vredesvoorwaarden niet wilden aannemen. Daar de gezamenlijke staten van Griekenland door den langdurigen oorlog uitgeput waren, werd de zoogenaamde vrede van Antalcidas gesloten in 387 v. C, waarbij onder anderen de zelfstandigheid van de grieksche staten, met uitzondering van 3 eilanden, vastgesteld werd, terwijl de grieksche steden in Azië aan de Perzen werden prijsgegeven. Antalcidas later door den Perzischen koning zelf met verachting behandeld, kon dien smaad niet verdragen en stierf een vrijwilligen hongerdood.
