fransch publicist, geb. te Parijs 1820 en ald. in 1892 overl., was in de diplomatie tot 1840, onder het tweede keizerrijk een der voorstanders van de idee der nationalisten, organiseerde in den oorlog tegen Duitschland de verdediging van St. Quintin en leidde deze zoo bekwaam en moedig, dat de Pruisen zich moesten terugtrekken (8 Oct. 1870).
Na verschillende gewichtige ambten te hebben bekleed en in de Kamer te zijn gekozen, was hij van 1883 tot 1885 president van de „Ligue des Patriotes”. Bij het eerste optreden van Boulanger steunde hij diens streven, doch toen dat een te egoïstisch karakter aannam werd hij ’t vijandig. In 1889 nam L. ontslag als lid van het parlement en trad meteen terug uit het publieke leven. L. schreef o. a.: Des vicissiiudes politiques de l’Italië dans ses rapports avec la France (1850), Hisloire de la république de Tenise sous Marrin (1853), VAutriche devant Vopinion (1859), Les Utopistes en Italië (1862).
