Ammonia

betekenis & definitie

(NH3) Een kleurloos stikstofgas met een specifiek gewicht van 0.597 (lucht =1), dat verdicht kan worden tot een vloeistof, welke bij een gewonen druk bij 34° C. kookt; dit gas bezit een eigenaardigen, scherpen reuk en doet de oogen sterk aan; het is zeer oplosbaar in water, te sterker naarmate de temperatuur van het water lager is; 1 deel water absorbeert 0.582 gram ammonia bij 16° C. en een druk van 760 m.m.; de waterige oplossing is lichter dan water, en geeft bij koken gemakkelijk het opgeloste gas af, en vervluchtigt bij blootstaan aan de lucht; het gas kleurt rood lakmoespapier blauw en kurkumapapier bruin en verbindt zich direct met alle eigenlijke zuren onder vorming van ammoniumzouten. De A. werd ontdekt door Priestley en door hem alkalische lucht genoemd; den naam A. ontving het omdat zijn belangrijkste zout, Chloorammonium, in de oudheid uit kameelmest, door yerbranding daarvan, werd bereid, en wel, naar het schijnt, vooral nabij den tempel van Ammon, in de oase Ammonium (z. d.) De A. komt bij een groot aantal scheikundige werkingen tot stand; voor de industrie is zij van groot belang, zoowel omdat zij indirect de voornaamste grondstof vormt voor de bereiding van Salpeterzuur en van de Salpeterzure zouten, als omdat zij gebruikt wordt bij het bereiden van verfstoffen uit orseille, cochenille enz., bij het oplossen van zilver uit de ertsen, tot het verzeepen van vetten en oliën enz.