Een vast, ondoorschijnend, dikwijls week en kleverig, brokkelig, lichaam; zijn eigenaardigen muskusachtigen geur is sommigen aangenaam, voor anderen onuitstaanbaar; deze geur verspreidt zich zeer sterk bij verbranding van A. De A. diende vroeger als geneesmiddel bij zenuw-kwalen en hart-aandoeningen; de oosterlingen gebruiken hem ter bereiding van welriekende tincturen en poeders (die ingenomen worden om de geslachtsdrift op te wekken), van wierook enz.
Zijn hoofdbestanddeelen zijn een vetstof (ambrine), benzoëzuur, keukenzout, en eenige nog weinig of niet bekende zelfstandigheden. De ambrine wordt afgescheiden door den amber in kokenden wijngeest op te lossen; bij de afkoeling blijft de ambrine alsdan in witte naalden achter.De amber wordt in stukken drijvende gevonden in onderscheidene zeeën, aan de kusten van Madagaskar, Suriname, Brazilië, Japan, Java en wordt met netten opgevischt.
Verschillende veronderstellingen zijn geoperd omtrent het ontstaan dezer stof. Velen hebben het voor een uitwerpsel van sommige groote vischsoorten gehouden, andere voordat van vogels die welriekende kruiden eten; A. wordt ook gevonden in het darmkanaal van den potvisch, onder omstandigheden die het volgens Blumenbach waarschijnlijk maken dat het een product is van een ziektetoestand bij dit dier. Volgens anderen is het een voortbrengsel van de gal der walvischachtige dieren.
