Vermaard hindoesch taalkundige uit de oudheid, die, naar verondersteld wordt, een groot aantal werken heeft geschreven, waarvan echter slechts een, AmaraKosha getiteld (zie daar) tot ons is gekomen. Omtrent Amara-Sinha is zeer weinig bekend; hij schijnt aan het hof van koning Vikramaditya I, die omstreeks 80 jaar v.
C. leefde, vertoefd te hebben; Bentley echter, (in zijn Asiatic Researches) plaatst hem in de 11de eeuw, terwijl Colebrooke het einde der 5de eeuw n C. aangeeft als de tijd, waarin hij hoogstwaarschijnlijk geleefd heeft. Algemeen is men het eens dat hij Buddhist was; sommigen veronderstellen dat zijn werken verloren gegaan zijn tijdens de vervolgingen die het Buddhisme in de 3e, 4e en 5e eeuw na C. van de. dweepzieke Brahmanen te verduren gehad heeft.Zijn werk Amara-Kosha, somtijds Trïkanda (het in 3 deelen bestaande) genaamd, is een woordenboek van het Sanskriet, in 3 boeken en 18 hoofdstukken gesplitst, in het geheel omstreeks 10,000 woorden bevattende, in klassen van gelijksoortige dingen gerangschikt; dit werk is nog steeds het handboek bij uitnemendheid voor hindoe-taalkunde. Een uitmuntende uitgave van dit werk, met aanteekeningen en ophelderingen en inhoud in de Engelsche taal voorzien, werd in 1808 door H. T. Colebrooke te Serampore (5 mijlen noordelijk van Calcutta) in Britsch-Indië uitgegeven en in 1829 herdrukt; in 1839 verscheen te Parijs een Fransche vertaling.
