Alphonse esquiros

betekenis & definitie

Fransch schrijver en politikus (radikaal), geb. 23 Mei 1812, kreeg in 1810 een zetel in de wetgevende vergadering, werd na den staatsgreep van 1851 verbannen, begaf zich naar Engeland, schreef hier een menigte artikelen voor de „Revue des deux Mondes”, keerde later naar Frankrijk terug, kreeg opnieuw zitting in de Kamer, en stierf 12 Mei 1876, als lid van den senaat (sinds Jan. 1876). Hij debuteerde als schrijver met een bundel gedichten, waarop weldra een historische roman: Charlotte Corday (1840) volgde; zijn bekendste werken zijn: Idéeungile du peuple (1840), waarin hij Christus als revolutionair voorstelt en dat hem op 8 m. gevangenisstraf kwam te staan, verder Les eiertjes folies, Les riert/es marfjres en Les eiertjes satjes (1841—42), drie socialistische geschriften; Histoire des montatjaards (1847), Histoire des marttjres de la liberté 1851), twee werken die hem zeer populair maakten. Van zijn verhandelingen en opstellen in genoemde Revue verschenen in boekvorm : VAngleterre et la eie anglaise (5 dln., Parijs 1859—70), La Néerlande et la eie hoUandtiise (2 dln., Parijs 1859), La monde nnirerselle, Les moralisten anjlais, enz.