Een term in de scheikunde ter aanduiding van de eigenschap van sommige en misschien van alle grondstoffen om in verschillende toestanden op te kunnen treden, zooals b.v. amorphe kool, graphiet en diamant. De verschillende vormen waarin een element zich kan voordoen worden de allotropische toestanden genoemd; de allotropische toestanden zijn het opmerkelijkst bij zuurstof (atmospherisch zuurstofgas en ozon), zwavel, koolstof, phosphor en bij seleen, telluur, boor en kiezel.
Zie deze onderwerpen.
