(van het grieksch allos, ander, en pathos, lijden). Een door Hahnemann, den grondlegger der homeopathische geneeswijze, ingevoerde uitdrukking voor de geneesmethode, waarbij middelen worden aangewend wier werking bij gezonde individuen verschijnselen zou teweegbrengen die verschillen van de verschijnselen welke den te bestrijden ziektetoestand vergezellen.
Allopathie is dus juist het tegenovergestelde van Homeopathie. Zie dat onderwerp.
