Fransch philosoof, geb. te La Pouëze, dept. Maine-etLoire, 1838, arbeidde eenigen tijd in het onderwijs (1872—79), trok zich om gezondheidsredenen terug, en leefde sinds als privaatgeleerde. Hij schreef : Histoire de la philosophie (1875), Vidée moderne du droit en Allemagne, en Angleterre et en France (1878), la Science sociale contemporaine (1880), la Propriété sociale et la Démocratie (1884), Critique des systèmes de morale contemporaine (1883), la Morale, l'Art et la Religion, d'après Guya-u (1889), VAvenir de la métaphysique fondée sur l'expérience (1889), VEvolutionnisme des idée-forces (1890), l'Enseignement au point de vue national(1891), la Psychologie des idées-forces (1893), Tempérament et caractère (1895), le Mouvement positiviste et la conception sociologique du monde (1896), le Mouvement idéaliste et la réaction contre lascience positive (1896), Psychologie du peuple français (1898) enz. Hij heeft op de moderne philosophie een aanmerkelijken invloed uitgeoefend ; in zijn pogingen om langs den weg er speculatieve reflectie de uitersten in de wetenschap en in de moraal, het naturalisme en het idealisme, te verzoenen, opende hij vele nieuwe gezichtspunten.
Zijn vrouw gaf, onder den schuilnaam G. Bruno, tal van opvoedkundige werken in het licht : Francinet, Le tour de la France par deux enfants ; les Enfants de Marcel, enz.
