(H.) stichter der orde van de Redemptoristen of Liguoristen, geb. te Marianella bij Napels 1696, overl. te Nocera 1787, onderscheidde zich reeds als jongeling door groote reinheid van zeden, zoodat zijn medescholieren hem den bijnaam van den Engel gaven. Hij leidde verschillende missiën en stichtte in 1749 voor het onderricht der ongeletterden of weinig geletterden, zoowel in de steden als op het platteland, de orde van den Allerheiligsten Verlosser, wier leden zich Redemptoristen of, naar hem, Liguoristen noemden.
Paus Clemens XIII keurde de regels dier orde goed en benoemde Alfonsus tot bisschop van Santa Agata dei Goti (1762). Dertien jaar later legde Alfonsus deze waardigheid neder en trok zich terug in het klooster van zijn orde, dat hij te Nocera had opgericht, waar hij ook overleed. Pius VII sprak in 1816 de zaligverklaring en Gregorius XVI in 1839 de heiligverklaring van L. uit, terwijl Pius IX hem verhief tot kerkleeraar (doctor ecclaesiae). L. schreef verschillende werken, die zeer verbreid en hooggewaardeerd zijn, o. a.: Theologia moralis, Institutie* catechistica, Homo apostolicus, Vita B. Mariae Virginis. Zijn feest wordt gevierd 2 Aug.
