de Groote, koning van Leon, Asturië en Gallicië, werd in 818 geboren, en volgde zijn vader, Ordoho I in 866 op, doch moest zijn rechten op den troon met kracht van wapenen handhaven tegen graaf Froïla; nadat hij deze had doen vermoorden, bracht hij den adel tot gehoorzaamheid, die zich tegen het beginsel eener troonsopvolging, waarbij de regeering aan éen familie bleef, verzette. Daarna zijn wapenen tegen andere vijanden keerende, hield hij een reeks van dertig veldtochten en behaalde vele overwinningen op de Mooren; hij stak de Douro over, slechtte de muren van Coimbra, drong door tot in Estremadura, vergrootte zijn gebied met een deel van Portugal en Oud-Castilië, en bevolkte het veroverde en verlaten Burgos opnieuw.
Deze oorlogen brachten echter door hun kostbaarheid, groote ellende over de natie. In 888 zag Alfonso III zijn eigen zoon, Garcias, aan het hoofd van een opstand, onder voorwendsel dat hij de algemeene welvaart wenschte te bevorderen. Alfonso trok zijn troepen bijeen, versloeg zijn zoon en zette hem in de gevangenis. Garcias1 moeder, geholpen door verscheidene der Grandes, verwekte een nieuwen opstand, die met de abdicatie van Alfonso ten bate van zijn gevangen zoon eindigde; de gewezen vorst werd nu opperbevelhebber in het leger zijns zoons, bij gelegenheid eener nieuwe expeditie tegen de Mooren. Na zijn terugkeer in triomf stierf hij te Zamora, 912.
