koning van Sparta, zoon van Archidamus, broeder van Agis I, van de dynastie der Procliden; hij besteeg den troon in 397 v. Chr., na zijn neef Leotychidus te hebben verdrongen; hij won de volksgunst door zachtheid en rechtvaardigheid; hij versloeg in 395 v.
Chr. den Perzischen landvoogd van Ephesus, Tissaphernes, bij Pactolus, en deed vervolgens een inval in Phrygië; bij Coronea in Beotië versloeg hij 20 Aug. 394 v. Chr. de verbonden legers van Athene, Corinthe, Thebe en Argos. Hij stierf na eindelooze oorlogen, met afwisselend geluk gevoerd, na een langdurige regeering, op 82-jarigen leeftijd. Hij was klein van postuur en had een terugstootend uiterlijk voorkomen, hetgeen echter geheel door zijn grootheid van ziel in de schaduw werd gesteld. Nepos en Plutarchus hebben zijn leven beschreven.
