Adolphe franck

betekenis & definitie

Fransch philosoof, geb. 9 Oct. 1809 te Liocourt (dept. Meurthe), overl. 11 April 1893 te Parijs, arbeidde langen tijd in het hooger onderwijs, van 1856—86 als hoogleeraar in het natuur- en volkenrecht aan het Collège de France; voornaamste werken: Esquisse d'une histoire de la logique (1883); la Kahale ou Philosophie religieuse des Hebreux (1853); Réformateurs et publicistes de VEurope, drie series : Moyen âge et Renaissance (1893) ; Dix-septième siècle 1881); Dix-huitième siècle (1893) ; Philosophie du droit pénal (1864) ; Philosophie en France à la fin du XVIIle siècle (1866 ) ; VIdée de Dieu dans ses rapports avec la science (1891); zijn hoofdwerk is de Dictionnaire des sciences philosophiques (1875); in 1888 richtte hij het tijdschrift „Paix sociale"’ opgericht tegen het atheïsme. F., een scherpzinnig denker en onvermoeid werker, echter weinig oorspronkelijk, behandelde en verdedigde met voorliefde de grondbegrippen van het eleeticisme: spiritualiteit, onsterfelijkheid der ziel, geloof in den plicht, liefde jegens God, menschheid en vaderland.